ورزشی وسرگرمی


تصاویر گل های زیبا

فوايد ورزش صبحگاهي

نويسنده: آزاده دوستي



ورزش مجموعه فعاليتهاي بدني وامور جسماني است كه باعث سلامتي ونشاط مي‌شود. عمده‌ترين ثمره پرداختن به ورزش دست‌يابي به سلامت جسماني ورواني است. درتامين سلامت و تندرستي منظور كردن ورزش وفعاليتهاي جسماني به عنوان يك ضرورت دربرنامه‌هاي روزمره از اهميت ويژه اي برخوردار است.
ورزش صبحگاهي در شروع فعاليت آموزشي مدارس مي تواند عامل مهمي درايجاد نشاط وشادابي وتامين سلامت جسم وروح دانش‌آموزان باشد. اين برنامه با توجه به ويژگيهاي خاص دختران در 3 بخش گرم‌كردن، پياده كردن هدف وبازگشت به حالت اوليه طراحي مي‌شود.
انجام اين برنامه درابتدا با افزايش تدريجي ضربان قلب توام است كه به آستانه تحريك براي افزايش استقامت عمومي مي رسد وسرانجام به حالت اوليه بر مي گردد.
اجراي ورزش صبحگاهي به طور منظم وروزانه مي تواند نقش بسيار مهمي دركسب آمادگي جسماني، رواني ونشاط وشادابي دانش آموزان داشته باشد. انجام فعاليت مداوم اثرات مثبتي بر بافت استخواني دارد. يافته هاي پژوهشي بيان داشته اند كه ورزش دررشد طولي استخوان تاثيري ندارد يا تاثير آن بسيار كم است همچنين برآرايش سلولهاي استخواني نيز بي تاثير است اما تاثير فعاليتهاي ورزشي در افزايش تراكم ورشد عرضي استخوان با افزايش مواد معدني درآن تاييد شده است وبي تحركي وحذف فشار مكانيكي از استخوان ها باعث كاهش مواد معدني وكاهش استحكام آنها مي شود. مرحله زوال استخواني دردختران، پس از سن 11 تا 14سالگي شروع مي شود، بنابراين دوران پيش از بلوغ مرحله بسيار مهمي در رشد استخواني آنهاست. استحكام استخوانها به تراكم موادمعدني درآنها ونحوه آرايش سلولهاي استخواني بستگي دارد.
اجراي برنامه ورزشي روزانه موجب ارتقا سطح آمادگي قلبي عروقي مي شود و نياز به صرف وقت زيادي ندارد درچنين برنامه اي لازم است كه ضربان قلب تا 140 بار در دقيقه افزايش يابد وپنج روز درهفته استمرار يابد.
يك برنامه تمريني مشتمل بر سه نوبت انقباضهاي ايزومتريكي 6 ثانيه اي وبه مدت 5 هفته روزانه برعضلات گردن، اندامها ويا تنه موجب كاهش16 تا 24 ميليمتر جيوه فشار سيستولي و 20 تا 24 ميليمتر جيوه فشار دياستولي شده است.
هنگام ورزش سيستم ترشحي همانند سيستم عصبي، اثرات مثبتي برواكنش بدن نسبت به هر فعاليت خاص دارد وهماهنگي مكانيسم هاي مختلف بدن، ازجمله مكانيسم توليد انرژي براي اجراي فعاليت كمك مي كند. واكنش‌هاي سيستم ترشحي با توجه به متغيرهاي هر ورزش خاص و حالتهاي فيزيولوژيكي ورواني مختلف تغيير مي يابد. رابطه بين سطح انتظار يك فرد وتوانايي واقعي او در امر اجراي فعاليت، روي سطح استرسي كه بايد تحمل كند اثر مي گذارد.
فوايد مربوط به نرمشهاي روزانه فقط به كاهش خطر بيماريهاي قلبي عروقي خلاصه نمي‌شود، بلكه با تقويت سيستم ايمني بدن، باعث بالا رفتن سطح بهداشت رواني، بهبود كيفيت عمر را به دنبال خواهدداشت.
انجام چند حركت ساده ومنظم آن هم درچند دقيقه بدن را در مقابل عوارض جسمي زيادي مصون مي دارد. يك برنامه ورزشي مناسب چگونگي تناوب وتكرار تمرينات، شدت تمرينات و در نهايت مدت زمان اجراي تمرينات را در بر مي گيرد:
1-تناوب تمرينات حداقل 5 روز درهفته.
2-شدت تمرينات به قدري كه به نفس نفس بيفتد. اين به آن معناست كه تعداد ضربان قلب شما حداقل به 60 درصد حداكثر ضربان قلبتان افزايش يابد.
3-مدت اجراي تمرينات، حداقل تا 10دقيقه باشد تا براي بدن مفيد واقع شود.
نرمش مداوم باعث انبساط خاطر وشادابي مي شود، بيشتر افسردگي ها دركودكان در دوران ابتدايي ودر نوجوانان در دوره راهنمايي ودبيرستان است. اين افسردگيها بيشتر زاييده حوادث نامطلوب زندگي است كه معمولاً نياز به دارو و درمان ندارند و اگر عوامل ايجاد كننده آن برطرف شوند خود به خود درمان مي شوند.
تمرينات بدني و ورزش يكي از راههاي علاج وتسكين فشارهاي رواني است. از آنجا كه فشارهاي رواني مي توانند باعث بروز خستگي شوند، تمرينات بدني موجب بالارفتن قدرت عضلاني مي شوند وخون بيشتري درآنها جريان مي يابد واز ميزان خستگي و دردهاي عضلاني ناشي از فشارهاي رواني مي كاهد، همچنين تمرينات بدني با افزايش سطح آندروفين خون موجب بالا رفتن نشاط و شادابي در افراد مي‌شوند، بنابراين دانش آموزان قابليتهاي بيشتري براي فائق آمدن برمشكلات رواني را پيدا مي‌كنند. دانش آموزاني كه اقدام به فعاليت منظم مي‌كنند هدفمند واميدوار شده وتغييرات زيادي را دراهداف زندگي خود به وجود مي‌آورند.

نتيجه گيري:

ورزش مهمترين عامل در از بين بردن افسردگي‌ها ويا پيشگيري از به وجود آمدن اين نوع بيماريها است. ثابت شده است كه نرمشهاي مداوم روزانه موجب كاهش اضطراب، افسردگي، تنظيم وتعديل ميزان استرس وحتي تغييرات شخصيتي(پيدايش ديد مثبت تري نسبت به زندگي) مي شود.

منبع : روزنامه اطلاعات

    




فوايد ورزش كردن

 

1-  کمک می کند که بهتر و راحت تر بخوابید.

2- باعث می شود دیرتر پیر شوید و از مرگ نابهنگام هم جلوگیری می کند.

            3-  مفصل ها، استخوان ها و ماهیچه های شما را سالم تر نگاه خواهد داشت.

            4-  سیستم دفاعی بدنتان را تقویت خواهد کرد.

            5- مغز را به فعاليت وا داشته و حافظه را بهبود مي بخشد.

            6-قلبي سالم براي شما مي سازد.

            7 - فشار هاي عصبي ، افسردگي و اضطراب را كاهش مي دهد.

            8-اعتماد به نفس را بالا مي برد.

            9-عضلات را مي سازد و چربي ها را مي سوزاند.

           10- انرژي و تحمل شمارا بالا مي برد

           11-وضعيت مزاجي شما را بهبود مي بخشد.

           12-خطر ابتلا به بيماري هاي سرطان و بيماري ديابت غير ارثي را كاهش داده

                وازميزان كلسترول خون مي كاهد.                              





اهمیت وفواید ورزش


ورزش، حرکات هماهنگ عضلانى است که موجب سلامت و تقويت اعضاى بدن مى گردد. البته بايد در امر ورزش رعايت گروه سنّى، نوع فعّاليت افراد، تناسب نوع ورزش و کار، مقدار و هدف آن و دهها مؤلّفه ديگر را، مدّنظر گرفت.[1]

در دنياى ماشينى امروز که تحرّک و فعّاليت کافى اندامهاى بدن کاهش يافته است؛ نياز به ورزش و نرمش، بيشتر احساس مى شود؛ تا عضلات به کار انداخته شوند و توانايى خود را در طول عمر حفظ کنند.

اما ورزش زمانى تأثيرات عميق در انسان خواهد داشت؛ که در آنِ واحد، تأثيرات روحى نيز ايجاد کند؛ به عبارتى، هم جسم را قوى کند و هم عقل را. در واقع، ورزش پيکار با سستى و پستى است و ورزشکار ورزيده، کسى است که صاحب قواى بدنى و سجاياى اخلاقى باشد.

حال پاره اى از اثرات ورزش بر جسم و روح را بيان خواهيم کرد تا با توجّه به اين فوايد، با انجام ورزش هاى مناسب، خود را از نظر جسمى و روحى قوى سازيم.

1ـ فوايد جسمى ورزش

سيستم هاى مختلف بدن، در اثر ورزش کارايى بهترى پيدا مى کنند و موجبات سلامتى و طول عمر را فراهم مى نمايند. اثر ورزش بر اين سيستم ها، به تفکيک عبارت است از:

الف) سيستم تنفّسى: در جريان ورزش، مصرف اکسيژن توسّط عضلات فعّال بيشتر شده و سرعت انتشار اکسيژن، از ريه به خون، افزايش مى يابد؛ تا بتواند اکسيژن بيشترى در اختيار عضلات بدن قرار دهد. در واقع، ورزش به ريه ها کمک مى کند؛ تا بهتر کار کنند و گنجايش ريه ها زيادتر شده و تنفس آسانتر صورت مى گيرد.

در اثر ورزش، تنفّس عميق تر، امّا تعداد آن کمتر مى شود.

ب) سيستم قلبى ـ عروقى: در طى ورزش، مقدار خونى که توسّط قلب به داخل رگهاى خونى تلمبه زده مى شود(برون ده قلبى)، افزايش مى يابد و به دليل گشاد شدن عروق عضلات؛ جريان خون عضله افزايش يافته و اکسيژن و موادّ غذايى بيشترى به آنها مى رسد.

افزايش جريان خون در سراسر عروق بدن، باعث مى شود ميزان چربيهاى چسبيده به رگها کم شود؛ لذا از سخت شدن رگها جلوگيرى کرده و فشار خون را کاهش مى دهد.

در اثر ورزش، رگهايى بين رگهاى اصلى قلب ايجاد مى شود و در نتيجه، خون دهى قلب بهتر و احتمال سکته قلبى کمتر مى شود.

ج) سيستم عصبى: ورزش جريان خون بافتهاى بدن را افزايش مى دهد؛ لذا پس از کارهاى فکرى خسته کننده؛ از قبيل: مطالعه زياد، حلّ مسائل رياضى يا مواقع عصبانيت؛ اقدام به ورزش، باعث آرامش سيستم عصبى مى شود.

بى خوابى، هيجان و استرس نيز که از ناراحتيهاى عصبى است، به وسيله ورزش مرتفع مى گردد و نيز خستگى اندک ناشى از تمرينهاى ورزشى؛ عامل خوبى جهت جلوگيرى از بيخوابى است.

د) سيستم غدد داخلى: فعّاليت غدد داخلى، بر اثر ورزش افزايش يافته و کارکرد آنها بهتر مى شود.

هـ) سيستم عضلانى: قدرت عضلانى، در جريان 6 تا 8 هفته اوّل ورزش، حدود 30% افزايش يافته و توده عضلات بزرگتر و قدرت آنها بيشتر مى شود و دردهاى عضلانى ناشى از کم تحرّکى بهبود مى يابد. در اثر ورزش، از پوکى استخوان جلوگيرى مى شود و عضلات و اندامها تقويت شده و تناسب اندام ايجاد مى شود.

و) متابوليسم (سوخت و ساز) بدن: در اثر ورزش و اکسيژن گيرى بهتر دستگاه تنفّس و خون رسانى بيشتر به اندام ها توسّط قلب، سوخت و ساز بدن افزايش يافته و بر اثر آن، چاقى برطرف مى شود. ورزش، کاهش وزن را تسريع مى کند و به حفظ وزن در اندازه معين کمک مى نمايد. قند و چربى خون توسط ورزش کاهش و انرژى بدن افزايش مى يابد.

وقتى انسان ورزش مى کند؛ بدن به فعّاليت بيشتر عادت کرده، ديرتر خسته شده و نيز ديرتر عرق مى کند؛ در نتيجه عضلات بدن و قلب، در اثر فعّاليت ناگهانى دچار صدمه نمى شوند.

ز) سيستم گوارش: ورزش، به هضم و جذب غذا و دفع سموم بدن کمک مى کند.

2ـ فوايد روانشناسى

الف) کسب خصال پسنديده: ورزش، روحيه شجاعت، اعتماد به نفس، فداکارى، گذشت، تعاون و همکارى، توجّه به حقوق ديگران، مبارزه با ظلم و ظالم، کمک به افراد ضعيف و ناتوان و حس مسؤوليت پذيرى را در انسان ايجاد و تقويت مى کند و اراده وى را قوى مى سازد.

ب) ايجاد آمادگى روحى، براى انجام وظايف فردى و اجتماعى: ورزش، کسالت و تنبلى را از انسان زدوده و به وى شادابى و نشاط مى بخشد و او را براى انجام وظايف خويش آماده مى کند. اغلب کسانى که ورزش نمى کنند، در خود احساس سستى، کسالت، بى حالى و بى حوصلگى دارند.

از طرفى، ورزش هيجان و افسردگى را در انسان کاهش مى دهد و يکى از راههاى مهمّ علاج و تسکين فشارهاى روانى است؛ که در نتيجه آن، آمادگى براى انجام کارهاى فردى و اجتماعى در انسان بيشتر مى شود.

ج) قانونمندى: ورزش، حسّ توجّه به قانون و اطاعت از آن را در افراد به وجود مى آورد.

وجود قوانين خاص در ورزشهاى مختلف و ملزم بودن ورزشکاران به رعايت آن؛ تمرينى براى احترام گذاردن به ديگر قوانين اجتماعى و رعايت آنهاست.

د) ارضاى غريزه قدرت طلبى: در انسان، غريزه قدرت طلبى، برترى جويى و مبارزه وجود دارد. ورزش، وسيله اشباع اين غريزه را از طريق صحيح فراهم مى کند.

3ـ فوايد اجتماعى

بشر، ذاتاً اجتماعى است و از طرفى به نيرو، نشاط و تفريح روحى و جسمى، که در ورزش مستمر است، نيازمند است؛ لذا به ورزشهاى اجتماعى و گروهى تمايل دارد. اين ورزشها، موجب تقويت روحيه اجتماعى و به فعليت در آوردن آن در بشر مى گردد.

برخى فوايدى که در اثر ورزشهاى گروهى حاصل مى شود عبارتند از:

الف) توليد و بسط روابط اجتماعى صحيح: ورزش، مقدّمه اى براى ورود افراد به اجتماع است و خصوصيات، شرايط و حالات حرکتى و روحى که در آن پيش مى آيد؛ تکرار و تمرينى شايسته و مفيد، براى آمادگى افراد اجتماع محسوب مى شود و به آنها توانايى برقرارى روابط اجتماعى و پرهيز از گوشه گيرى را مى آموزد. احترام متقابل اجتماعى، تحکيم روابط اجتماعى با گذشت و فداکارى و.... در اثر ورزش آموخته مى شود و شخصيت اجتماعى افراد شکل مى گيرد.

ب) توسعه فرهنگ دينى: با توجّه به روابط بين المللى که در زمينه ورزش وجود دارد؛ انتقال فرهنگ و ارزشهاى اسلامى، بدون تنشها و تعارضات سياسى، در درون جامعه و خارج از آن، فراهم مى شود.

ج) رشد روحيات اجتماعى: ورزش، چون پديده اى اجتماعى است؛ به نحوى در رشد روحيات اجتماعى، بروز حسّ مسؤوليت در قبال جامعه و دردهاى آن، مبارزه با مظالم و مفاسد اجتماعى، همبستگى و برقرارى روابط اجتماعى؛ نقش مؤثّرى دارد.

درسهاى مربوط به رويارويى با مترفين، ظالمين و مفاسد اجتماعى؛ حمايت از محرومين و تلاش براى توازن اقتصادى و اجتماعى؛ عملاً در محيط ورزش فرا گرفته شده و تمرين مى گردد.

د) توسعه روابط ملل: مسابقات ورزشى بين کشورهاى مختلف، در همبستگى بين آنها و توسعه روابط، نقش بسزايى دارد.

ﻫ) ايجاد زمينه رقابت سالم: ورزش، يکى از مفيدترين و سالمترين سرگرمى هاست که مى تواند اوقات فراغت جوانان و نوجوانان را پر کند و از بسيارى انحرافات اجتماعى؛ از قبيل: اعتياد، دزدى و.... جلوگيرى نمايد.

عظيمى 1178 ورزش، دوستى و صميميت بين افراد و زمينه رقابت سالم را فراهم مى کند و در نتيجه، تلاش و تکاپوى افراد اجتماع بيشتر شده، مشکلات ناشى از بيکارى و عوارض آن به حدّاقلّ مى رسد.




فواید و اصول تمرین‌های کششی و انعطاف‌پذیری


 تعریف انعطاف پذیری:
 

▪ انعطاف پذیری به دو شکل ایستا و پویا تعریف می شود.
 

انعطاف ایستا عبارت است از حدود تغییرات حرکت در حول مفصل. این انعطاف پذیری را می توان به صورت دقیق تری توسط وسیله ای به نام انعطاف سنج اندازه گرفت.
انعطاف پذیری پویا فقط مربوط به تغییر حرکت کامل مفصل نبوده بلکه با نیروهایی که در برابر هر نوع تغییر حرکت مقاومت می کند، سروکار دارد.

● وفاید انعطاف پذیری:
 

۱)افزایش دمای عمومی بدن.
۲)افزایش جریان خون در بین عضلات فعال، در نتیجه اکسیژن رسانی و مبادله ی اکسیژن از هموگلوبین به شکل مناسب و آزاد شدن سریع انرژی برای عضلات.
۳)افزایش سرعت در انتقال ایمپالس های عصبی و آسان کردن حرکات بدن.
۴)کاهش در تنش عضلات.
۵)جلوگیری و کاهش آسیب های احتمالی در حین اجرای حرکت.
۶)افزایش ضربان قلب و تنفس و آمادگی، عملکرد مؤثر تر و مطمئن تر قلب، رگ های خونی، شش ها و عضلات.
۷)کمک در آمادگی روانی.
۸)کاهش ناراحتی های قبل از قائدگی های دردناک.
۹)کمک در گرم کردن و سرد کردن قبل و بعد از انجام هر گونه فعالیت ورزشی.

● عوامل محدود کننده ی تمرینات کششی:
 

هنگام انجام تمرینات انعطاف پذیری، عوامل محدود کننده ی حرکت و جود دارند که عبارتند از:
۱)عضله
۲)کپسول مفصلی
۳)تاندون عضلات
۴)پوست و بافت همبند
۵)استخوان
۶)سن
۷)جنس

● تکنیک های کشش:
 

برای توسعه و گسترش انعطاف پذیری چندین تکنیک کششی ابداع شده است که هر یک از این تکنیک ها باعث افزایش انعطاف پذیری در عضلات می گردد در این قسمت نیز تنها، نام این تکنیک ها را ذکر می کنم.
۱)کشش پویا
۲)کشش غیر فعال
۳)کشش ایستا
۴)کشش بالستیک
۵)کشش تسهیل عصبی- عضلانی عمقی
به این دلیل تنها به اسم این تکنیک ها بسنده کردم و توضیح ندادم که این مطلب از حوصله شما عزیزان خارج نشود.

● نکات مورد توجه در اجرای تمرینات کششی:
 

▪ در یک برنامه کششی مؤثر، راهنمایی ها و تدابیر زیر باید رعایت شود:
 

پیش از هر گونه حرکت کششی شدید، با استفاده از دو های نرم و گام برداری سریع یا دوچرخه سواری و یا پرش های آرام خود را گرم کنید. (ضربان قلب را به آستانه تحریک برسانید.)
برای افزایش انعطاف پذیری، عضلات باید تحت فشار و اضافه بار قرار گیرند یا فراتر از دامنه معمولی وادار به کشش شوند. اما نه به حدی که باعث درد و ناراحتی شوند.
تنها تا نقطه ی سفتی یا نقطه مقاومت در برابر کشش (یا تا آنجایی که شما احساس درد کنید) عمل کشش را انجام دهید.
افزایش دامنه حرکتی در مفاصلی رخ می دهد که کشیده می شوند و این بدان معنی است که فقط در برخی مفاصل امکان افزایش دامنه حرکتی وجود دارد.
زمانی که عضلات پیرامون مفاصل دردناک را می کشید، جانب احتیاط را از دست ندهید، از درد نباید غافل شد، چون نشان دهنده ی نادرستی انجام حرکت است.
هنگام فعالیت های کششی در ناحیه ی کمر و گردن، از باز شدن و تا شدن بیش از حد این نواحی پرهیز کنید.
در مقایسه با وضعیت ایستاده، انجام حرکات کششی در وضعیت نشسته، فشار کمتری به ناحیه کمر وارد می کند و لذا احتمال آسیب دیدگی این ناحیه کاهش می یابد.
عضلاتی را بکشید که خشک، سخت و انعطاف ناپذیرند.
عضلات ضعیف را تقویت کنید.
حرکات کششی را همواره به آهستگی و با کنترل انجام دهید.
به هنگام حرکات کششی، به طور طبیعی نفس بکشید و نفس خود را حبس نکنید.
حرکات کششی دست کم باید سه بار در هفته انجام شود تا شاهد حداقل پیشرفت باشیم. برای رسیدن به نتایج بهتر توصیه شده است تا حرکات کششی پنج تا شش بار در هفته انجام شود.
در تمرینات کششی نباید با سایر افراد رقابت کرد بلکه باید به اصل تفاوت های فردی توجه داشت.

● تعداد، مدت، شدت و تکرار مطلوب حرکات کششی:
 

پیرامون زمان مطلوبی که یک کشش باید ادامه یابد تا دامنه حرکتی مفصل گسترش یابد، پژوهش های بسیاری تا کنون انجام نشده است ولی با توجه به محدود یافته های مختلف در این زمینه توصیه می شود؛
کشش عضله در مراحل آغازین برنامه به مدت ده ثانیه انجام شود. همزمان با افزایش انعطاف پذیری، ممکن است گروه عضلانی به اضافه بار نیاز پیدا کند که این کار را می توان با افزایش مدت زمان کشش عضله انجام داد و زمان هر کشش را حداکثر تا سی ثانیه افزایش داد.
فرد مبتدی باید با سه تکرار از هر حرکت کار را شروع کند و با بهبود انعطاف پذیری می تواند هر حرکت را تا پنج بار افزایش دهد تا اضافه بار گروه عضلانی، حالت پیشرونده داشته باشد.
حرکات انعطاف پذیری باید دست کم سه روز در هفته انجام شود البته انجام روزانه حرکات بهتر است.
شدت حرکات کششی همواره باید زیر آستانه درد هر فرد باشد.








گزارش تخلف
بعدی